Emel Çıksalın ile sözlü tarih görüşmesi

Abstract

1940 yılında doğan Emel Çıksalın'ın ailesi 1938 yılında Bulgaristan’dan gelir. 1941 yılında Nalbantoğlu Mahallesi’ne taşınırlar. Evinden ve komşularından bahseder. Komşuları geceleri oturmaya gelir. Çıksalın, babası şehir dışında olduğu için komşuların gece misafirliğine geldiğini düşünür. Nalbantoğlu Mahallesi’nin kuruluşununYıldırım Bayezid dönemine rastladığını söyler. Mahallenin isminin nereden geldiğini anlatır. Nalbantoğlu Camisinin aşağısında bir manolya ağacı vardır. Nalbant Sultan’ın orada yattığı söylenir. Yunan işgali sırasında yaşanılmış olayları aktarır. Evlerinin tavanında olan çıkıntıyı kırdıklarında bir paketin düştüğünü ve içinde bıçak gibi şeylerin olduğunu söyler. Bunları olası bir tehlikede korunabilmek amacıyla oraya sakladıklarını düşünür. Camilere bakan,temizleyen kadınlara “cami bacısı” derler. Mahallede kimse kimseye haber vermeden çat kapı gitmez, çocuklarla önce haber gönderilir. Genelde mahallede varlıklı insanlar oturur. Atatürk İlkokulu’nda okur. Daha sonra Necatibey Kız Meslek Lisesi’ni bitirir. Düğünler gelin hamamıyla başlar. Kadınlar ve erkekler eğlencelerde hep ayrı olur. 1955 yılından sonra karışık eğlenmeye başlarlar. Kınalara çengiler gelir. Doğum gelenekleriyle ilgili bir anısını paylaşır. Mahallede yaşayan komşularından, komşuların birbirleriyle olan ilişkilerinden, oturdukları evlerden bahseder. Babası Pirinç Han’da zeytinyağı ticareti yapar. Gençliğinde gece 24.00’a kadar alafranga müzik çalan Dağcılık Kulübü vardır. Enstitüde ve Atatürk İlkokulu’nda tanıdığı hocalarından bahseder. Hacı tehniyeleri yapılır, kadınlar bu tehniyelere kız bakmak için gelir. Ankara yolu üzerinde Hacivat Çiftliği vardır. Son olarak o bölgedeki işletmelerden bahsederek sözlerini bitirir.