İsmail Morışık ile sözlü tarih görüşmesi

Abstract

1948’de Hocataşkın Mahallesi’nde doğan İsmail Morışık, subay olmak için sınavlara girer. Sınavları kazanamayınca lise ikinci sınıfta okulu bırakır. Dört yıl boyunca karasörcülük yapar. Daha sonra bir mimarın yanında teknik ressamlığa başlar. O mimarın desteğiyle yarım bıraktığı liseyi tamamlar. Ardından Almanya’ya abisinin yanına gitmeye karar verir. İşçi Bulma Kurumu askerlik yapmadığı için Almanya'ya göndermez. Mahalledeki Taşkın Dede yatırından bahseder. Sünnetler pazar günleri yapılır, mevlit okutulur, sünnet olacak çocuk fayton ile Emir Sultan ve Tophane’ye götürülür. Evlilikler genelde görücü usulü yapılır. Hıdırellez kutlamaları 6 Mayıs’ta başlar. Herkes erkenden uyanır, uyanmayanların kapılarına çalı asılır. Cenazelerde komşular eve yemek getirir. O zamanlar asker uğurlama meraimleri yoktur. Hacı tehniyelerinde hacılar için mahallede mevlitler okutulur. Gezeklere genelde erkekler katıılır, evlerde toplanan mahalleli sazlı sözlü eğlence yapar. Cuma saatleri kadınlar ev işi yapmaz. Beyazıtpaşa Mahallesi’nde caminin altından çıkan bir su vardır. Bu suya Süt Çeşmesi denir. Hamile kadınların doğumdan sonra sütü olmadığında o çeşmeden su içmeye giderler. Mahallede uzun zamandır televizyon ve radyo gibi elektronik eşyalar vardır. Geçim kaynağı tekstildir. O zamanlar giyim kuşam daha süslüdür. Bayramlarda çocuklara yeni elbiseler alınır, bayram günü namaza gidilir, sonra da büyükler ziyaret edilir. Pınarbaşı’nda panayır olur, oyuncaklar kurulur.