Bir sivil toplum kuruluşu (STK) örgütlenme modeli:Amargi Kadın Kooperatifi

Abstract

Her geçen gün sayıları ve faaliyet alanları artan STK'lar günümüz dünyasının en önemli sosyal ve siyasal aktörlerinden biri olarak kabul edilmektedirler. STK'ların bu denli önemli aktörler olmalarından dolayı sivil toplum kuruluşları kavramına ve STK'ların rollerine dair yürütülen tartışmalar da gündemde önemli bir yer kaplamaktadır. Türkiye'de ise Osmanlıdan miras kalan merkeziyetçi, otoriter devlet yapılanması sivil toplumun gelişmesinin önündeki en önemli engellerden bir olmasına rağmen 1946 yılında çok partili hayata geçiş ile birlikte canlanmaya başlamıştır. Bu canlanma darbelerle sürekli kesintiye uğramasından dolayı ancak 1980 sonrası tam anlamıyla bir canlanma yaşamış ve bu dönemde nicel ve nitel anlamda ciddi artış göstermişlerdir. STK'ların nicel ve nitel olarak bu derece artış göstermesi farklı örgütlenme modellerini de beraberinde getirmiştir. Faaliyet alanları, yasal statüleri, üye profiller vs. birbirinden farklı olan STK'ların örgütlenme modelleri de birbirinden farklıdır. Bu çalışmada, Türkiye'nin önde gelen kadın konulu sivil toplum kuruluşlarından olan Amargi Kadın Kooperatifi'nin örgütlenme modeli; örgüt içi demokrasinin işlerliği, gönüllülerle ve devletle ilişkiler başlıkları altında sözlü tarih ve gözlem teknikleri ile elde edilen verilerin ışığında literatürde yürütülen tartışmaların da katkısıyla incelenmiştir.

Non-governmental organizations are continually growing in numbers and extending their outreach as they are considered as one of the most significant social and political actors of our contemporary world. Since non-governmental organizations are such crucial actors, discussions about the concept of non-governmental organizations and their roles play an important part in current debates. Centralized and authoritarian state regimes in Turkey as the legacy of the Ottoman Empire have precluded the development of non-governmental organizations, however since 1946 with the emergence of multi-party politics, there has been a wakening of non-governmental organizations. Although such emergence was repeatedly interrupted by series of coup d'etats, only after 1980s there has been a true emergence of non-governmental organizations both in quantity and quality. Such a significant emergence of NGOs has also brought debates about different organization models and practices to the forefront. While the NGOs offer a wide diversity in their field of activities, legal status, membership profiles, etc., they also offer different organizational models from each other. This research is centered on one of the leading NGO's on women's issues, Amargi Women's Cooperative and its organizational model. The debates that surround the literature about democratic working models within organizations and the relationships established with the volunteers and the state will be used to contribute to the ethnographic work to examine Amargi's organizational model.