Experiences of educated Turkish migrant women returning from Canada

Abstract

Social science research has been slow to incorporate the international migration of skilled and educated women, and the impacts of their return migration. At the same time, Turkish female migrants have been negatively stereotyped in the literature. This exploratory and descriptive study aims to address these gaps by examining the impacts of emigration and return migration on the social and work lives of educated Turkish women who have returned to Turkey from Canada. Oral history interviews were conducted with six working-age, educated female returnees in Istanbul and Ankara between February and April 2007. Aside from some common features, the six women in this study differ greatly in terms of age, marital status, field of study and work, length of time in Canada and Turkey, and the opportunities and resources available to them throughout their migrations. From the interpretive examination of the womens narratives, patterns in their subjective social and work life experiences emerged. The issue of gender was found to pervade all aspects of the women?s lives at all stages of their migrations as they negotiated their often contradictory social roles as mothers, wives, daughters, and professionals. This study also reveals that none of the women migrated as an individual actor. Rather, contextual and stratification factors such as marital status, family configuration, language skills, prior exposure to different cultures, socio-economic background, education and labour force participation were found to shape and influence their initial potential for migration, as well as the processes and outcomes of their migrations.

Sosyal bilimler araştırmaları, vasıflı ve eğitimli kadınların uluslararası göçü ve geriye göçleri konusunu kapsamakta zayıf kalmıştır. Aynı zamanda, Türk kadın göçmenler literatürde negatif bir kalıba yerleştirilmiştir. Bu araştırmacı ve tanımlayıcı çalışma, dış göç ve geriye göçün Kanada'dan Türkiye'ye dönen eğitimli Türk kadınlarının sosyal ve iş yaşamları üzerindeki etkilerini inceleyerek bu boşlukların altını çizmeyi amaçlamaktadır. Sözlü tarih görüşmeleri, çalışma döneminde olan, geriye göç etmiş altı kadın ile İstanbul ve Ankara'da Şubat ve Nisan 2007 tarihleri arasında yapılmıştır. Bazı ortak özelliklerin yanı sıra, bu çalışmadaki altı kadın yas, medeni durum, çalışma ve iş alanları, Kanada ve Türkiye'deki çalışma süreleri ve göçleri sürecinde sahip oldukları fırsatlar ve kaynaklar bakımından oldukça farklılık göstermektedir. Kadınların, kendilerine ait sosyal ve çalışma hayatı deneyimleri, anlatımlarının yorumlayıcı incelemesi ile ortaya çıkmıştır. Cinsiyet ayrımcılığı sorununun, anne, eş, kız çocuk ve profesyoneller olarak, sıklıkla birbiriyle çelişen sosyal rolleri için mücadele ettikleri için göçlerinin her safhasında kadınların yaşamlarına tüm yönlerden hakim olduğu anlaşılmıştır. Ayrıca, bu çalışma hiçbir kadının bireysel bir aktör olarak göç etmediğini göstermiştir. Aksine, göçlerinin süreçleri ve getirileri kadar, medeni durum, aile yapısı, dil becerileri, farklı kültürlere daha önce maruz kalmış olma, sosyoekonomik geçmiş, eğitim ve iş gücünde yer alma gibi bağlamsal ve katmansal faktörlerin de göç etme potansiyellerini şekillendirdiği ve etkilediği bulunmuştur.