Kentsel ilişki ağları ve kimlik inşası:Ankara'da aleviler üzerine bir çalışma

Abstract

Türkiye kentleri 1950'lerden itibaren yoğun bir göç dalgası ile karşı karşıya kalmıştır. Bu göç dalgasının tarımsal yapıdan kaynaklanan sorunlar ve ekonomik koşulların getirdiği olumsuzluklar nedeniyle önümüzdeki süreçte de süreceği öngörülmektedir. Göç, hem göç edenleri, hem de göç edilen çevreyi etkileyen karşılıklı etkileşim içeren bir süreçtir. Bu etkileşimde, göç edenlerin nicelik ve nitelikleri kadar, göç edilen yeni çevrenin göç eden grupları kabul etme biçimleri de önemlidir. Türkiye'de kısa zamanda, değişik bölgelerden oldukça büyük nüfuslar kente göç etmişlerdir. Göç sürecine dahil olan heterojen yapıdaki gruplar beklenenin aksine, kentsel alanda farklılıklarını korumuş ve kentin homojenleştirici etkisine karşı koymuşlardır. Bu süreçte kentsel alanda kurulan hemşehrilik ilişkilerinin önemli katkıları olmuştur. Bu çalışmada kırdan kente göç eden Aleviler üzerine gerçekleştirilmiş ve göç sonrası süreçte kurdukları ilişkiler incelenmiştir. Bu sırada özellikle kimlik inşa süreçleri ilgi noktası olmuştur. Bu bağlamda hemşehrilik ilişkilerinin kültürel değerlerin yaşatılmasında önemli etkileri olduğu görülmektedir. Çalışma kapsamında görüşülen Aleviler genellikle uzun sürelerdir kentte yaşamaktadırlar ve buna karşın hemşehrilik ilişkilerini devam ettirmektedirler. Bu ilişkiler aracılığı ile kültürel değerlerini korumakta, çocuklarını bu ilişkiler içinde büyütmekte, kentte çeşitli örgütlenmeler gerçekleştirmektedirler. Bu süreçte bireyler hem kurucu olmakta hem de bu ilişkiler tarafından kurulmaktadırlar. Özellikle 1990'lardan sonra artan dernekleşme hareketleri ile kamusal alanda görünür olmakta ve çeşitli taleplerde bulunabilmektedirler

Turkish cities have been exposed to an intensive migration since 1950?s. It is claimed that this migration wave will continue in the long term due to the negativity caused by economic situations and the problems caused by agricultural frame. Migration is an interactive process which mutually affects both migrants and the place that is inhabited one another. The quality and quantitiy of migrants are very important in this interaction as well as the adoptation process of the migrants by the natives. In Turkey, great amounts of people from different regions have migrated to cities in a short span of time. The heterogeneous groups included in the migration process, unexpectedly, have been loyal to their cultural differences and resisted the homogeneous characteristics of the city. The relationships among the people being from the same place as another in cities have greatly contributed to this process. This study is carried aut on Alevis who migrated from rural to urban areas and the relationships they made after the migration process is studied. Present studys point of interest is especially the process of building an identity. In this context, it is seen that the relationships of the people from the same place have great importance in keeping cultural values alive. The people included in the public survey for the study have usually been living in cities for years and on the contrary, have been keeping on their relationships with people from the same place like them. Through this relationships, they maintain their cultural values, bring up their children and are organized. İndividuals, in this process, are both the formers and formed. In another words, they are both the subjects and the objects of the process. With the associational movements increased especially after 1990?s, they come to sight in the public places and can ask for various demands.